Je hebt zo van die zielige dagen. Dagen waarop je nog voor je voet bij het bedverlaten de grond raakt met zekerheid weet: vandaag ben ik zielig. Nog voor het daglicht je verblindt bij het moeizaam openen van de gordijnen is het onmiskenbaar: vandaag regent het. En je hoeft niet eens te kijken. Dan struikel je vast nog over de kleren die je de avond voordien "vergat" toe te wijzen aan de wasmand en vind je nergens dat fleecedekentje waar je onder wil kruipen. Omdat vandaag zielig is. En jij ook. Dan mag je cornflakes met melk en hoeven gezonde boterhammen met kaas niet. Want misschien word je er wel minder zielig van. Of helpt de sugarrush je alvast door de dag. (Op zielige dagen is dat nooit het geval. Dat weet je altijd pas na de cornflakes. Dan voel je je slecht omdat je de dag zo gesuikerd begon en ben je nog zieliger.)
Maar flink als je bent hijs je je ondanks zielig in je kleren. Je plenst veel te koud water in je gezicht (schrikt daarvan, deinst achteruit, bonkt tegen de muur, vloekt) en zoekt je spullen bijeen. Daar doe je zielig lang over, want ze verstoppen zich voor je en veranderen steeds van plaats. Dus strompel je slechts half gepakt en gezakt maar wel te laat de deur uit, de regen in en je straat uit, om je in looppas naar de bus te begeven (die je mist, want vandaag is zielig). In de bus die je uiteindelijk wel haalt is geen zitplaats (maar wel veel stinkende mensen), in de winkel zijn alle dingen die op je winkellijst prijken uitverkocht of spoorloos en de auto's die je voorbijrijden vlammen extra hard door die diepe plas. Omdat vandaag zielig is. Zelfs de bib toont haar loyauteit aan de zieligheid. Je weet dat zoeken naar boeken vandaag vergeefs is - de onvindbare krengen zochten speciaal voor jou de krochten van de bib op.
Je hebt zo van die zielige dagen. Dagen waarop je je door de dag sleept en in alle vroegte al verlangt naar thuis, je zetel, een dekentje, een kersenpittenkussentje en een kopje thee met honing. Dagen waarop je eerst uren wil weken in een heerlijk geurend bad en dan in slaap wil vallen met een hersenloze serie. Romantisch, liefst. Met verplicht happy end. Want dan voel je je misschien minder zielig. Of gaat de dag alvast sneller. Dan wil je je pyjama aantrekken, ook al verraadt de klok dat die tijd nog niet gekomen is. Dan wil je Ben & Jerry's eten met een grote lepel en wenen om niets. Of ja, omdat vandaag zo zielig is. En jij.
Je hebt zo van die zielige dagen. Heb ik van horen zeggen, he.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten