Dag van de jeugdbeweging

Over het algemeen hou ik niet van les op vrijdag. Helemaal niet, zelfs. Les zou zomaar mijn vrijdagse routine (met een beetje tegenzin opstaan, met nog meer tegenzin mijn kot poetsen, de noodzakelijke hoopjes vuile was in mijn tas proppen en huiswaarts trein-tram-bussen) kunnen verstoren. En dat willen we niet.

Toch is er één vrijdag in het jaar waarop ik haast hoop op les. Waarop les niet beter uit zou kunnen komen. Waarop ik les graag ruil voor met een beetje tegenzin opruimen. Dat is vandaag. Dat is de dag van de jeugdbeweging.

Vandaag wil ik les. Enkel en alleen om mijn chirokleren aan te kunnen doen naar school. Te kunnen tonen hoe fier ik ben om bij de chiro te zijn. Pronken haast. Stralen, chirogerokt en met ongestreken hemd. Vandaag wil ik les. Om de aula af te speuren naar die die-hard enkelingen die zich ook in jeugdbeweginsoutfit hesen. Om betekenisvolle blikken te kunnen delen die onuitgesproken gemeenschappelijke interesses bevestigen. Om samen chiro te zijn en toch ook een beetje student. Vandaag wil ik les. Om te laten zien dat chiro meer is dan zondag. Verder gaat dan zondag. Veel. Dat chiro een stukje van mij is, dat op de dag van de jeugdbeweging wel erg zichtbaar van onder mijn vel kruipt.

Vandaag heb ik geen les. Maar ik weet wel dit: vandaag spring ik met veel goestink uit mijn bed en in mijn chirokleren. Vandaag laat ik het opruimen voor wat het is en haast ik me naar het ontbijt aan het centraal station (tradities zijn er om in ere gehouden te worden). Vandaag spot ik alsnog die-hard jeugdbewegingscollega’s, wissel ik blikken van verstandhouding en verorber ik boterhammetjes. Vandaag heb ik geen les. Maar ik doe wél mijn chirokleren aan. Ook naar die afspraak op mijn stageschool. Ook naar dat gesprek met mijn promotor. Ook op de trein-tram-bus. Omdat het kan. Omdat het dag van de jeugdbeweging is. Omdat ik bij de chiro ben. Omdat je het meisje wel uit de chiro kan proberen halen, maar chiro niet uit het meisje. Omdat ik gelukkig wél nog bij de chiro ben en daar ongelofelijk trots op ben! Zo trots dat iedereen het niet alleen mag horen maar ook mag zien.

Chirokleren. Zoals ze gebruikt horen te worden.

Fijne dag van de jeugdbeweging!