Omdat beelden zoveel meer zeggen dan woorden. Omdat ik er uren aan monteerde (de echte film dan, niet de teaser). Omdat 't zo geweldig chiro is (that is: zo geweldig en zo chiro. En zo geweldig chiro). Omdat ik er maar geen genoeg van kan krijgen. Omdat 't mijn laatste kamp was. En vooral omdat ik, nu de herfst onverbiddelijk zijn intrede doet opvallend vaak met mijn gedachten bij die laatste bivakzomer zit.
Want toegegeven: wat mis ik die chiro op zondag! En wat zie ik op tegen een zomer zonder tien dagen leven op het ritme van de wind en van de zon, zingen op de melodie van bos en beek en bron, slapen met getrommel van de regen op het dak, ontwaken met de morgendauw, zo zonder bivak. *zet de bivakfilm nog eens op repeat en droomt weer weg*
Geen opmerkingen:
Een reactie posten