Ik nodig je uit, lieve lezer, droom lekker mee. Dans door mijn dag. Duik in mijn wereld, mijn hoofd, mijn woorden. En laat je vooral niet afschrikken door de heerlijk hevig heersende chaos die mijn gedachten durft te beheersen. Waar deze blog me brengt, moet blijken. Maar onthoud alvast dit: de reis is de bestemming.
woensdag 6 februari 2013
tIJdverdrIJf
Ik werd ineens
Met besef verblijd
Hoe ik deskundig
Tijd verschijt
Judicieus werk vermijd
Voor ongekende vlijt
De wereld benijd.
Of me consciëntieus
In elke banaliteit,
Absurditeit
En flauwe hilariteit
Uitgebreid inwijd.
Dan weer doelbewust
Mijn integriteit
Over boord smijt
Door de dag schrijd
Als een dame op leeftijd
En toch intens
Vergeven van spijt -
Een vaststaand feit -
Ik heb nood
Aan realiteit.
Labels:
Om en bij het leven,
Poëziertjes
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Wat een vlijt!
BeantwoordenVerwijderen