donderdag 31 januari 2013

Gedichtendag

Ik keek uit.
Reikhalzend.
Gedichtendag.
Kijk alweer uit - nog één, en nog één.
Eerst even nu: muziek!

't Schijnt dat "poëzie en muziek altijd al nauw met elkaar verbonden zijn geweest." - wist ik al lang, joh. En dan schrijven ze er nog wat achter van "poëzie swingt en jivet, ontroert en vervoert, rapt en rockt als nooit tevoren." Ik neem het maar aan. Dat van nooit tevoren, dan. Stiekem hoorde ik altijd al muziek in verzen, poëzie(r)tjes in do-re-mi-fa-sol.

En speciaal voor vandaag haal ik een favoriet uit de kast. Nee wacht, dat zeg ik niet goed. Het zijn er twee, zelfs drie. Die eerste was Claus. Hij fabriceerde in 1979 samen met componist Steef Verwee een muziekproject. Mira en Jenne Declair vervolledigen het rijtje. Zij hernemen Claus' Liefste Ellendeling. Het belooft een bescheiden maar prachtig poëzieconcert te worden. Over enkele weken ga ook ik kijken, luisteren, opnemen en genieten - I'll keep you posted.

Eerst even nu: muziek! Poëzie!
Een niet eerder gepubliceerd Clausje.
En wat Mira en Jenne.
Gedichtendaggenieterij.



De nacht

De nacht was lang, dagenlang,
zo lang heb je mij bemind
lang als een laken dat waait
in een zachte winterwind - in onze nacht -

O, hoe je naar mij loerde
"hoe krijg ik haar de koffer in ?"
las ik in je koele ogen
en ik pakte mijn koffer uit - in onze nacht -

Je moest om mij lachen, schoft
want ik was zo verlegen
maar zelf rookte je veel te veel
en ik zag je handen beven - in onze nacht -

Ik voelde je handen beven
toen ze mijn heupen streelden
en ineens was het gemeend
het spel dat wij speelden - in onze nacht -

Zoals jij was er geen ander
als jij heeft niemand mij gezien
als ik nu in de spiegel kijk
zal ik mij met jouw ogen zien - in onze nacht -

Een witte nacht als in Zweden
soms lag je stil als een dode
ik vroeg : moet je niet slapen ?
je zei : later, onder de zoden, niet ? - in onze nacht -

Toen plooiden we in elkaars armen
konden niet eens meer geeuwen
de zon groef lijnen rond je mond
hoorde je de pauw nog schreeuwen ? - in onze nacht -

En je lachte nog lang naar mij.
Ik dacht : hij is blij met mij
en toen, mijn schat, liet ik je vrij
en toen snurkte je met mij - in onze nacht -

Hugo Claus


Geen opmerkingen:

Een reactie posten