Bibboekenboodschap

Een bibboekenboodschap. Daar droomde ik altijd van. Dat je dan een boek uit het rek neemt en dat 't dan op magische wijze openvalt waar het briefje zit. Met de geheime boodschap van een of andere belezen boekenridder, dat spreekt. Of ie me dan uitnodigde voor een spannende graalqueeste, zijn eeuwige liefde voor me verklaarde, of eigenlijk vrij weinig verkondigde met veel woorden, dat maakte me dan al niet veel meer uit. Ik had tenminste een bibboekenboodschap gekregen.

Vandaag zat ik daar. Me te ergeren (nee, facebook, er is niet 'nog iets leuks gebeurd'. Het. Zijn. Examens.) Wat taalfouten te verbeteren in mijn cursus (mezelf 3 - de prof 9). Te lachen met mopjes die ik tijdens de les maakte voor mijn studerende zelf ("Hij doet weer vaag, maar schreef het netjes op op pagina 56, daarom stop ik nu even met noteren", "Als je dit snapt tijdens het studeren, mag je even pauzeren") En vooral: een beetje dood te vriezen (blijkbaar was er sneeuw op komst, dat hoorde ik pas later). Plots besefte ik: ik moet hier weg. Even een frisse neus halen. Legaal pauzeren.

Want wat prijkte daar bovenaan mijn to-do-lijstje? Juist, langs de bib passeren. Het ellenlange lijstje te-zoeken-boeken verzekerde me voldoende ontsnappingsmogelijkheid. En dus dook ik - voor de verandering - de boeken in. Trippelde tussen de studerende collega's van rek naar rek, een letterqueeste. Ik was best trots op mezelf. Slaagde er sneller dan anders in het nummertje-lettertje-lettertje-nummertje-systeem van plaatskenmerken te doorgronden en vond aan een razend tempo mijn begeerde - nu ja, lichtjes gedwongen gezochte - literatuur.

Uit nieuwsgierigheid sloeg ik een van de boeken open (Vlaams leesboek: poëzie, proza en literair essay. Catchy, toch). Nog net geen zwaar aangezette orgelmuziek. Maar wél een magische knieval. Op een pagina over torenvenstertjes (welja, brede interpretatie van de inhoud) vond ik mijn eerste bibboekenboodschap. En wát voor één... Een bloemetje. Voor mij - dat neem ik dan maar even aan. Graalqueeste geslaagd, poging tot pauze ook. De prinses in mij weer even gekroond. Mijn examenhumeur voor minstens een paar dagen opgeklaard, net als de in een zalig winterzonnetje badende hemel toen ik glimlachend de bib achter me liet.

Het bloemetje heb ik weer verstopt in een ander boek. Voor de volgende prins(es) die even een opkikkertje nodig heeft.