Ik bracht al een blitzbezoekje vorige week. De
uitnodiging voor de vooropening die ik in mijn bezit had wilde ik immers niet
verloren laten gaan. Maar toegegeven: het is moeilijk boekenkijken als half
bekend boeken-Vlaanderen zich voor achter, op, onder en tussen de boeken
begeeft om toch maar dat glaasje wijn, dat lekker hapje of die schotel met
lekkernijen te grijpen. Om nog maar te zwijgen over de halsstarrige
babbelkousen die met geen stokken van hun plaats te krijgen zijn. Probeer dan
maar eens de achterflap te lezen van een boek dat vanop afstand de aandacht
trok. Toch was ik er graag. Heel graag. Tussen boeken en hun schrijvers, dat
kan nauwelijks mislopen. Dus dwaalde ik wat rond, probeerde hier en daar een
glimp van een boek op te vangen en snoof ik vooral de sfeer op. En nog meer: ik
stippelde een denkbeeldige route uit voor mijn volgend bezoekje. Want dat moest
er komen. Ongetwijfeld.
Het zou immers zonde zijn aan een jarenlange traditie een einde te maken. Zolang ik me kan herinneren is begin november boekenbeurstijd. Eerst was ’t vooral een uitstapje met het hele gezin, later werd het een treinritje met mama, maar een onvermijdelijk dag-en-tot-straks bij het binnenkomen, tot ook dat niet meer aan de orde was en de boekenbeurs helemaal van mezelf werd. Begrijp me niet verkeerd: naar de boekenbeurs gaan met vriendinnen is heel leuk, ik deed het dan ook al een aantal keer. Toch vind ik het minstens even leuk, of misschien zelfs een ietsiepietsie leuker om op m’n eentje tussen de boeken te snuffelen. Uren kan je me er droppen. Mijn jaarlijkse paar uurtjes boekengenieten.
En ook de zesenzeventigste editie was weer een succes. Na vorig jaar was dit jaar met twee bezoekjes een beetje afkicken. Toen deed ik immers stage bij de boekenbeurs. Twee weken lang in Antwerp Expo kamperen, en de beurs van achter de schermen meemaken... Het was een dream-come-true. Dit jaar miste ik mijn dagelijkse aanwezigheid op de boekenbeurs stiekem een beetje. Maar geen gemis dat een beetje boekenshoppen niet kan goedmaken. En zodus: twee goed gevulde boekenzakken, een voorschrift van de boekendokter en heel wat boekenindrukken rijker trok ik weer naar huis. En de aftelkalender naar volgend jaar ligt alweer klaar!
Het zou immers zonde zijn aan een jarenlange traditie een einde te maken. Zolang ik me kan herinneren is begin november boekenbeurstijd. Eerst was ’t vooral een uitstapje met het hele gezin, later werd het een treinritje met mama, maar een onvermijdelijk dag-en-tot-straks bij het binnenkomen, tot ook dat niet meer aan de orde was en de boekenbeurs helemaal van mezelf werd. Begrijp me niet verkeerd: naar de boekenbeurs gaan met vriendinnen is heel leuk, ik deed het dan ook al een aantal keer. Toch vind ik het minstens even leuk, of misschien zelfs een ietsiepietsie leuker om op m’n eentje tussen de boeken te snuffelen. Uren kan je me er droppen. Mijn jaarlijkse paar uurtjes boekengenieten.
En ook de zesenzeventigste editie was weer een succes. Na vorig jaar was dit jaar met twee bezoekjes een beetje afkicken. Toen deed ik immers stage bij de boekenbeurs. Twee weken lang in Antwerp Expo kamperen, en de beurs van achter de schermen meemaken... Het was een dream-come-true. Dit jaar miste ik mijn dagelijkse aanwezigheid op de boekenbeurs stiekem een beetje. Maar geen gemis dat een beetje boekenshoppen niet kan goedmaken. En zodus: twee goed gevulde boekenzakken, een voorschrift van de boekendokter en heel wat boekenindrukken rijker trok ik weer naar huis. En de aftelkalender naar volgend jaar ligt alweer klaar!
 |
| De vangst |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten