Ik was dan woordverzinner en jij mijn trendwatcher - hoe zou ik anders weten welke woorden te brouwen. Dat het teamwork was beslisten we immers direct, al was het maar om niet te moeten concurreren in het sollicitatieproces (sollicureren?). Ik word sowieso toch beter met jou in de buurt, mijn woorden zouden volgen. We zouden de grote woordfabriek uitbaten, al zou 't nooit echt groot worden - daarvoor hielden we te veel van onze woorden. En jij was dan Alain, en ik toch meer Frankie, de derde collega aanwerven zouden we doen met als enige criterium 'Michel heten' (ja, bij collega's denken wij aan Het Eiland - we have issues). Onze gepersonaliseerde trivial time zou enkel vragen met woorden van het huis mogen bevatten, en de antwoorden moesten minstens op google (weet alles, als je maar lang genoeg zoekt) terug te vinden zijn . Want ja, ik stopte niet met fantaseren toen ons gesprek - zoals het dat wel vaker doet - ons naar de diepste donkerste hoekjes van het internet leidde (wuvluv's - we have issues). We zouden aan huis leveren - te bestellen via de webshop (zoek maar even op google) - maar ook een klein schattig woordwinkeltje hebben. We zouden woorden op maat maken ("geef eens een woord cadeau"), op het lijf geschreven ("vind nu JOUW woord") of gewoon voor zomaar ("woorden heb je nooit genoeg"). Natuurlijk zouden we onze woordjes zonder verpakking uitdelen, beter voor het milieu én zo kan je je eigen portie kiezen. En we zouden streven naar jaarlijks minstens één woord publiceren. Een boek, Van Dale, de Flair,... met jouw trendwatchcapaciteiten nauwelijks een uitdaging. Wat fijnig en aardblei, ons zo lezen.
Ja, ik was dan woordverzinner en jij mijn trendwatcher. En we hadden een sapjesautomaat.
Of hoe ik toch nooit zal ophouden met droomberoepen verzinnen. En hoe ik hou van vriendinnen met minstens evenveel fantasie als ik. Een 'love you' - jij weet op welke toon en met welk gebaar - kan niet ontbreken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten