Grote teleurstellingen uit mijn jeugd

- De vlechtjes in mijn haren bleven nooit zo overeind staan als die van Pippi.
- De monsters onder mijn bed kwamen altijd pas tevoorschijn als mama de deur uit was/
- Professioneel kampenbouwer en prinses bleken geen haalbare carrièreplannen.
- De bib uitlezen tegen mijn 18e lukte niet.
- Tijdens een dagje pretpark zag je altijd meer rij als rollercoaster.
- Het speelgoedje bij de tandarts was écht de pijn niet waard.
- Hoe vaak ik ook met zwarte cape "Wingardium Leviosa" brulde, mijn veer steeg niet op. (en op mijn twaalfde kreeg ik ook geen brief van Zweinstein)
- Als je naast de witte strepen van het zebrapad stapte, viel je niet in een krokodillenrivier.
- Een broer die eerder kon fietsen en een zus die eerder kon zwemmen als ik. Pijnlijk, als oudste.
- In het eerste leerjaar moest je stilzitten. Echt. En zwijgen ook.
- Ik kon niet na een week in dat eerste leerjaar lezen en schrijven. 
- Hoe hard ik ook in de kleine spiegeltjes langs mijn bed keek, er was echt geen parallelle wereld aan de andere kant.
- Polly pocket was meer om naar te kijken, die poppetjes waren nu eens echt te klein om met mijn onhandige vingertjes vast te houden.
- Het bootje dat we in de Ardennen knutselden en loslieten in de rivier kwamen we weken later niet terug tegen aan zee
- Dat kommetje chips op zaterdag bij FC De Kampioenen was altijd sneller leeg dan verwacht.
- Het playmobile-dorp bouwen was altijd leuker dan er effectief mee spelen.
- Dat touwtjespringend handstand-wielen op de speelplaats was niet aan mij besteed. Ook niet als ik hard probeerde.
- Een glas Fristi zag er altijd lekkerder uit dan het was.
- Mijn buren in de eetzaal hadden altijd lekkerdere boterhammen. Onafhankelijk van wat ik bij had.
- Mijn eerste jaren "ik-leer-viool-spelen" bleken eerder "ik-pijnig-mijn-ouders-hun-oren" (dat vertelden ze later pas)
- "We blijven heel de nacht wakker"-ambities bij sleepovers werden nooit gehaald.
- Dingen die ik zocht verschenen steeds magisch als mama kwam kijken
- Kleine schattige babyzusjes, -nichtjes, -neefjes, buurkindjes,... werden altijd groter. En meestal minder schattig.
- Op kot gaan was niet zoals in W817
- Na een tijdje werd je toch echt te groot om te doen alsof je sliep in de auto zodat je ouders je naar binnen zouden dragen.
- De grassoep die we zo lekker klaarmaakten in de zandbak was zelden te eten.
- Erachter komen dat het bad eigenlijk diende om je te wassen, niet om met water en shampoo te spelen.
- ...