En zin wel in mijn
War vraagt ze zich
Af en toe
Struikelend dan
Huppels of een even
Stil werkt ze zich
Door
Mist leven ook
Lezen ondanks moe
Rekt ze zich discipline
Uit
Tot de klok van zeven
Even bubbels bruusk
Doorprikt ze zich
Krult
De zon zingt haar
Toe maar jij streelt
Moed en hoopt zich
op
Wat einde verpakt in
Tintels en stralen haar
Wangen wentelen zich
Blij
Dan ziet ze zitten
Het en on en zin
En denkt zich slagen
in
 |
| Een Verderkijker. Van Lotte Van Dijck. Zij gaf beelden, ik zocht woorden |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten