Ik negeerde je al lang, liefste herfst. Nu moet ik helaas toch erkennen dat je je intrede hebt gedaan. De signalen stapelden zich op de laatste weken, en nu kan zelfs ik er niet meer onderuit: wat een herfstig weertje! Het intense verlangen naar handschoenen, sjaals en extra truien begint dan ook serieus te groeien. En het blijkt dat je best een jas aantrekt als je de deur uit gaat. En nog zoiets: de bibberend blote benen onder het chirorokje zijn weer ingezet! Als chiromeid-door-weer-en-wind neem ik me elk jaar voor de winter door te komen zonder kousenbroek. Maar die eerste herfstbriesjes doen toch weer vermoeden dat tegen de doorbraak van de winter dat voornemen zal sneuvelen. Maar goed, voorlopig hou ik dapper bibberend vol! Al was het maar omdat het thuiskomen en opwarmen voor de kachel zo leuk is. Die heerlijke geur van herfstig hout, die warme gloed, dat prettig knisperend knetteren... daarvoor laat ik graag mijn benen wat afzien! Niet overal doet de koude zijn intrede, trouwens. In de aula's van de ua worden de chauffages massaal in werking gezet. Toch nog één plaatsje waar de zomer heftig woekert. Wel een uitdaging voor je outfit. Alleen laagjeskoninginnen overleven de outdoorkoude en indoorhitte.
Nog herfstige signalen? Ik denk dan aan de stadswerker die met een bladblazer gevallen blaadjes proberen te temmen. Ik vraag me dan af: waar blaast ie ze in godsnaam heen? Mijn verbeelding slaat dan al snel op een herfstig holletje... Of papa, die er een dagtaak aan heeft onze oprit okkernotenvrij te houden. En ook: de ontwikkeling van een ingenieus systeem om voorgenoemde noten te laten drogen. Laten we het erop houden dat onze veranda op dit moment die naam niet waardig is. Okkernotendrogerij lijkt me een accuratere beschrijving. Of dat huiswaarts fietsritje na een lange chirovergadering waarbij je onverwacht een krakend laagje bevroren plas doorbreekt. Of die verkleumde vingers na lang typen. Misschien moest ik toch maar eens de chauffage beginnen aanspreken. Al hebben fleecedekentjes en warme sokken (met antislip, how nice) ook wel hun nut.
O herfst... je bent alomtegenwoordig. En weet je wat: ik vind het niet eens erg. Laatst las ik ergens "Uit de dromen van de lente wordt in de herfst jam gemaakt." En ik hou van dromen. En jam. En ach wat: ik hou van herfst!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten