Shopgedicht, de, ~ en: geen idee of ze echt bestaan. Of ook maar zo heten. Ik noem ze in elk geval zo. Gedichten die niet helemaal van jezelf zijn, maar waarvoor je op verzenjacht ging. Shoppen in andermans schrijfsels. Fijn, al was het maar om vers na gedicht na bundel in je op te nemen. Fijner, des te meer omdat het je gedicht op elk moment in een onbekende richting kan sturen. Ik liet 't mijn leerlingen op gedichtendag in de klas doen. Gedichtenshoppen, omdat elke zestienjarige dat minstens ooit gedaan moet hebben. Ik sleurde er graag een bibliotheek aan poëzie voor mee. Toen kriebelde het zo dat ik zelf ook op toch ging. Woordenzoektocht. Verzenverzameltocht. Gedichtengraaitocht.
Handenwringend
Klautert ze rond
En aardiger nog dan de koning
Als ik eens vragen mag
Een draak verslaan
Wat wil je nog meer
Struikelen over sokken
In langzaam en
laaghangend licht
Op onzichtbare wolkjes
zo wil ik ook
heb ik het liefst
een meisje in spe
zag jij misschien dat
ik naar jou
maar pas op
Geen opmerkingen:
Een reactie posten