Koelkastpoëzie (5)

Jouw sprookje spookt

gevaarlijk geheim op rijm

je zingt, zoent tevreden

mijn lip een circus van chocola

kietelt kabouters, trol en draak

tovert sneeuwserenades

reuzewolken, weelderig wit en wang

in prachtig spetter- schitterlicht

beweeg jij bloosjes, sluipt

onder mijn vel

Shopgedicht (2)

Ik zoek wat veren
Daar gingen we wonen
Buiten bereik van handen

Met feeën en koetspompoenen
Hinken vliegensvlug je vingers
En blijven en horen
Muziekloos laat je dansen

Bloos me alle kleuren
Blaas jurken bol
Als een zeepbel

En je zweeg lange tijd
Want ik heb je nacht
Aan een waslijn

Als jij en ik
Hurken aan de rand
Van de zee en voelen

Een gordijn van ongesproken
Woorden
En dus genoeg

Shopgedicht

Shopgedicht, de, ~ en: geen idee of ze echt bestaan. Of ook maar zo heten. Ik noem ze in elk geval zo. Gedichten die niet helemaal van jezelf zijn, maar waarvoor je op verzenjacht ging. Shoppen in andermans schrijfsels. Fijn, al was het maar om vers na gedicht na bundel in je op te nemen. Fijner, des te meer omdat het je gedicht op elk moment in een onbekende richting kan sturen. Ik liet 't mijn leerlingen op gedichtendag in de klas doen. Gedichtenshoppen, omdat elke zestienjarige dat minstens ooit gedaan moet hebben. Ik sleurde er graag een bibliotheek aan poëzie voor mee. Toen kriebelde het zo dat ik zelf ook op toch ging. Woordenzoektocht. Verzenverzameltocht. Gedichtengraaitocht.


Handenwringend
Klautert ze rond
En aardiger nog dan de koning

Als ik eens vragen mag
Een draak verslaan
Wat wil je nog meer

Struikelen over sokken
In langzaam en
laaghangend licht

Op onzichtbare wolkjes
zo wil ik ook
heb ik het liefst

een meisje in spe
zag jij misschien dat
ik naar jou

maar pas op